Powiat głubczycki, gmina Branice
(nazwa niemiecka: Bladen, Kreis Leobschütz)
W 1283 roku właścicielem Włodzienina był niejaki Unzichus. W 1461 roku miejscowość należała do Mikołaja z Włodzienina starosty ziemskiego księstwa karniowskiego. W tym czasie w wiosce znajdowała się już jakaś warownia. W kolejnych latach właściciele zamku we współpracy z księciem opolskim Bolkiem splądrowali okolice Głubczyc. W 1567 roku Wacław Bitowski (zm.1575r.) zbudował nowy zamek we Włodzieninie. W 1652 roku dobra obejmujące rezydencję przeszły na własność rodziny von Nayhauss-Cormons. W rękach jej przedstawicieli majątek pozostawał przez następne trzy stulecia. W 1888 roku właścicielem posiadłości został hrabia Otton von Nayhauss-Cormons (zm.1915r.). W kolejnych latach rozebrał on skrzydła boczne zaniedbanego zamku. Od 1893 roku majątkiem we Włodzieninie zarządzała druga żona Ottona von Nayhauss-Cormons – Ida z domu von Soest-Bedynsky. Rok później odsprzedała ona dobra Magdzie z domu Madeysky-Poray, pierwszej małżonce Ottona von Nayhauss-Cormons. Nowa właścicielka wyburzyła kolejne fragmenty zamku. W 1897 roku resztki zamku odkupił oberżysta Robert Janotta z Włodzienina i przekształcił w piętrowy dom. W rękach spadkobierców Janotty majątek pozostał do 1945 roku. W czasach Polski Ludowej w miejscu zamku wzniesiono szkołę. Obecnie istniejący budynek nadal pełni funkcje edukacyjne. Pozostałością dawnej posiadłości jest pochodząca z XVIII wieku figura św. Jana Nepomucena stojąca przy moście prowadzącym do nieistniejącego zamku oraz zabudowania pofolwarczne.
Według opisu Hansa Lutscha z 1894 roku nieistniejący zamek składał się z czterech skrzydeł otaczających krużgankami niewielki dziedziniec wewnętrzny. Zamek był murowany z kamienia, dwukondygnacyjny, o przyziemiu nakrytym sklepieniami. Elewacje ozdabiały gzymsy, pilastry, portale. Nad portalem głównym umieszczony był kartusz herbowy Bitowskich i inskrypcja odnosząca się do daty budowy w 1567r.
Ruiny zamku w 1897 roku
Za: Katarzyna Maler, „Zamki, pałace, dwory na ziemi głubczyckiej i ich właściciele. Część 1”, w: Kalendarz Głubczycki 2000, s. 96.
Na wzgórzu na południe od miejscowości znajdują się ruiny kościoła zamkowego p.w. św. Mikołaja.
Zabytki we Włodzieninie
Do rejestru zabytków we Włodzieninie wpisano ruiny kościoła cmentarnego, XV-XVI w., XIX w. (nr rej.: 724/64 z 14.03.1964r.) oraz dom nr 153, poł. XIX w. (nr rej.: 1748/67 z 10.03.1967r.).
Informacje praktyczne i dojazd
Dojazd komunikacją publiczną do Włodzienina jest bardzo trudny i wymaga kilku przesiadek. W miejscowości zatrzymują się autobusy PKS kursujące m.in. z Branic i Głubczyc. Niestety komunikacją publiczną niełatwo dostać się nawet do stolicy powiatu. Po likwidacji linii kolejowej Racibórz – Racławice Śląskie pozostały tylko połączenia autobusowe między Raciborzem i Głubczycami. Do samego Raciborza można dotrzeć np. pociągiem w Rybnika lub autobusem z Gliwic. Podróżującym samochodem proponuję jechać z Gliwic autostradą A4 w kierunku Wrocławia do węzła Łany, a następnie DK40 przez Kędzierzyn-Koźle w stronę Prudnika. Na rondzie w miejscowości Reńska Wieś najlepiej zjechać na DK418, która prowadzi do DK38. Tą ostatnią trasą można dotrzeć do Głubczyc. Z miasta proponuję wyjechać ulicą Kołłątaja. Następnie lokalna droga do Włodzienina prowadzi przez Bogdanowice i Bogdanowice-Kolonię. Zamek znajdował się w południowo-wschodniej części Włodzienina, na prawo od głównej drogi. Zachowane zabudowania pofolwarczne położone są na lewo od głównej drogi (na północ). Ruiny kościoła znajdują się na południe od Włodzienina, przy lokalnej drodze do Jędrychowic. Odległość: w jedną stronę z Gliwic około 90km. Samochód można zostawić na parkingu przy ruinach kościoła, bądź zaparkować przy sklepie, bliżej szkoły stojącej w miejscu nieistniejącego zamku.
Damian Dąbrowski,
Sierpień 2015 r.
