Powiat świdnicki, gmina Żarów
(nazwa niemiecka: Schönfeld, Kreis Schweidnitz)
Rys historyczny i stan obecny:
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1325 r. Dobra rycerskie w Siedlimowicach co najmniej od końca XIV w. należały do rodziny von Seidlitz. W dokumentach dotyczących majątku pojawiali się: Heinze von Seidlitz (1401 r.), Georg von Seidlitz (1480 r.) i Hans von Seidlitz (1509 r.). W 1523 r. właścicielem wioski był Hans Diephold von Burghaus, od którego zapewne nabył ją wzmiankowany w 1535 r. Dominicus von Bock. Następnie dobra należały do kilku pokoleń rodu von Schindel. W źródłach występują: Daniel von Schindel (1568 r.), Hans von Schindel (1594 r.) i Daniel von Schindel (1620 r.). Rodzina ta wzniosła w Siedlimowicach rezydencję, zajętą i spaloną w 1633 r. przez wojska szwedzkie. W 1635 r. majątek w wiosce posiadał Job Christoph von Tschirnhaus. Kolejna wzmianka o właścicielu dóbr, Gottlobie Ehrenreich von Bomsdorf, pochodzi dopiero z 1720 r. Następnie Siedlimowice przeszły w ręce rodu von Seherr – Thoss. W 1733 r. należały do barona Karla Ferdynanda von Seherr – Thoss, w 1737 r. do barona Karla Heinricha von Seherr – Thoss, a w 1757 r. do barona Karla Ferdinanda Sigismunda von Seherr – Thoss. W 1764 r. właścicielem miejscowości był już Gottlieb Wilhelm von Gellhorn, po którym odziedziczył ją Karl Joachim von Gellhorn. Następnie majątek na krótko wraca do rodu von Seherr – Thoss, w 1786 r. należał do przedstawiciela tej rodziny, hrabiego Leopolda. Kolejni właściciele dóbr siedlimowickich pojawiający się w dokumentach to: w 1798 r. Johann Georg Bieder, w 1823 r. Otto von Lieres auf Stephanshain, w 1840 r. Sylvius Pückler von Groditz i w 1852 r. hrabia Heinrich Pückler von Groditz. W 1867 r. ten ostatni sprzedał majątek Heinrichowi Augustowi Kornowi (ur. 1829 r.), przedstawicielowi znanej rodziny wrocławskich wydawców i księgarzy. Nowy właściciel w latach 1873-1875 przebudował w stylu neorenesansowym pałac w Siedlimowicach. Posiadany majątek ułatwił Kornowi zdobycie w 1882 r. tytułu szlacheckiego. Zmarły w 1907 r. Heinrich August posiadał tylko córkę, Luizę Marię Bertę (1861-1932), małżonkę Richarda von Bergmanna. Cały majątek po dziadku odziedziczył ich syn dr filozofii Richard von Bergmann – Korn (1885-1945). Pałac w Siedlimowicach został zniszczony w 1945 roku, po zakończeniu drugiej wojny światowej ruiny budynku nie były poddane konserwacji. Obecnie obiekt jest własnością prywatną, teren wokół nie jest ogrodzony.
Renesansowy dwór w Siedlimowicach wzniesiono prawdopodobnie w XVI w. Budynek zniszczony w 1633 r., został odbudowany w stylu barokowym. Rozbudowany na neorenesansowy pałac w latach 1873-1875, kolejną przebudowę przeszedł na początku XX w.
Budynek murowany z kamienia i cegły, potynkowany, złożony z czterech skrzydeł wzniesionych wokół wewnętrznego dziedzińca i neorenesansowej wieży, połączonej z pałacem przejściem na wysokości drugiej kondygnacji. Skrzydła pałacu były jednotraktowe, dwukondygnacjowe, z zagospodarowanym poddaszem, nakryte wysokimi dachami ze szczytami. Dziedziniec wewnętrzny przykrywało szklane zadaszenie z drugiej połowy XIX w. Fasada sześcioosiowa z pozornym ryzalitem mieszczącym główne wejście, ozdobione zachowanym do dzisiaj neorenesansowym portalem. Zniszczone elewacje budynku są częściowo boniowane, przetrwały niektóre obramowania otworów okiennych i szczyty. We wnętrzach zrujnowanego pałacu można znaleźć porozrzucane fragmenty kamieniarki.
Pałac otacza rozległy park krajobrazowy, w pobliżu pozostałości budynków dawnego folwarku, między innymi oficyna i spichlerz.
Do rejestru zabytków w Siedlimowicach wpisano: park (17.02.1979 r., nr rej.: 719/WŁ), aleję lipową przy drodze do Mrowin (7.03.1991 r., nr rej.: 1320/WŁ0 i aleję lipowo-dębową, prowadzącą od młyna wodnego do lasu (7.03.1991 r., nr rej.: 1321/WŁ). Niestety do rejestru nie wpisano ruin pałacu, ani zabudowań gospodarczych dawnego folwarku.
Informacje praktyczne i dojazd:
Do samych Siedmielowic trudno dojechać komunikacją publiczną. W miejscowości Imbramowice znajduje się najbliższy dworzec kolejowy na trasie Wrocław – Jelenie Góra. Wybierając ten sposób dojazdu najlepiej jechać pociągiem z Gliwic z przesiadką we Wrocławiu i około 5 km ze stacji Imbramowice do Siedmielowic pokonać na piechotę. Podróżującym samochodem proponuję jazdę z Gliwic autostradą A4 w kierunku Legnicy do węzła Kostomłosty, a następnie DK 5 w stronę Bolkowa. W miejscowości Osiek należy skręcić z tej ostatniej trasy w lewo do Bogdanowa i dalej jechać lokalnymi drogami przez Buków i Imbramowice. Odległość: w jedną stronę około 200 km. Na miejscu samochód najlepiej zostawić w pobliżu dawnego młyna, blisko pałacu.
Damian Dąbrowski,
Listopad 2010 r.
