Powiat ząbkowicki, gmina Ząbkowice Śląskie
(nazwa niemiecka: Seitendorf, Kreis Frankenstein)
Rys historyczny i stan obecny
Początki miejscowości sięgają XIII w., a pierwsza wzmianka na jej temat pochodzi z 1277r. W dokumencie z 1356r. po raz pierwszy został wspomniany kościół parafialny w Sieroszowie. Na temat właścicieli wioski zachowała się bardzo mała ilość informacji. W XVII w. majątek w Sieroszowie należał do rodziny von Hellmann. W 1678r. Ernest Henryk von Hellmann ożenił się z Ewą Anną (zm.1694r.), córką Fryderyka juniora von Freitag ze Stoszowa. Dziesięć lat później rodzina sprzedała dobra zakonowi cystersów z Henrykowa. Na początku XVIII w. opat Tobias Ackermann ufundował w Sieroszowie barokowy pałac, będący odtąd letnią rezydencją opatów z Henrykowa. W 1810r. po kasacji zakonów w Prusach majątek klasztoru został przejęty przez państwo. W 1811r. dobra w Sieroszowie kupił baron von Röll, a w 1822r. nabyła je rodzina Dittrich. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX w. dzięki wysokiej jakości uprawianej pszenicy właściciel majątku Heinrich Dittrich został kilkukrotnie odznaczony na wystawach światowych. Po śmierci Heinricha Dittricha w 1882r., właścicielką posiadłości liczącej 403ha została Pani Anna Dittrich, wymieniona między innymi w książki adresowej z 1886r. Następnie majątek odziedziczył Karl Dittrich znany z dokumentów z 1894, 1905 i 1912roku. W 1921r. dobra Sieroszów o powierzchni 419,6ha należały do dr medycyny Alfreda Schnabla i Pani Walburgi z domu Dittrich. W ich rękach pozostały co najmniej do 1937roku. Po zakończeniu drugiej wojny światowej majątek został upaństwowiony. Pałac po 1945 roku został doprowadzony do ruiny. Obecnie zabytek jest własnością prywatną, zabezpieczony przed wejściem, można zobaczyć tylko z zewnątrz.
Pałac
Rezydencja wzniesiona w stylu barokowym w latach 1703-1710, przebudowywana w 1830 i 1880 roku przez rodziną Dittrich. Budynek murowany z cegły, potynkowany, założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, nakryty był niezachowanym dachem czterospadowym z powiekami. Fasada (elewacja południowa) dziewięcioosiowa, z głównym wejściem poprzedzonym portykiem filarowym podtrzymującym taras. Elewacja północna (fasada przed przebudową) również dziewięcioosiowa, z resztkami barokowego portalu, ponad którym znajdował się kartusz herbowy opata Ackermanna z 1710roku. Zrujnowany budynek zachował część architektonicznych detali: obramowania otworów okiennych, fragmenty boniowania przyziemia i pilastry dzielące elewacje na wysokości drugiej kondygnacji. Układ wnętrz częściowo dwu-, częściowo trzytraktowy, niektóre pomieszczenia w przyziemiu nakrywają sklepienia kolebkowe i nieckowe z lunetami.
Do pałacu przylega niewielki park krajobrazowy, w nim zachowana figura św. Jana Nepomucena. Na teren parku prowadzi ozdobna brama z przerwanym naczółkiem.
Zabytki w Sieroszowie
Do rejestru zabytków w Sieroszowie wpisanokościół parafialny p.w. św. Wojciecha (11.10.1966r., nr rej.: 1862) oraz zespół pałacowy: pałac (11.10.1966r., nr rej.:1862), park (18.09.1981r., nr rej.:847/WŁ).
Informacje praktyczne i dojazd
Dojazd komunikacją publiczną do Sieroszowa jest niestety niemożliwy. Podróżującym samochodem proponuję jechać z Gliwic autostradą A4 w kierunku Wrocławia do węzła Brzezimierz, następnie DK396 do Strzelina i DK395 w stronę Ziębic. Z tej ostatniej trasy w Henrykowie należy skręcić w prawo w lokalną drogę prowadzącą do Sieroszowa przez Krzelków i Czerńczyce. Odległość: w jedną stronę około 180 km. Na miejscu samochód można zaparkować przy drodze gruntowej prowadzącej do ruin pałacu.
.
Damian Dąbrowski,
Lipiec 2011 r.
