Powiat strzelecki, gmina Leśnica
(nazwa niemiecka: Scharnosin, Kreis Gross Strehlitz)
Rys historyczny i stan obecny:
Na temat historii Czarnocina posiadamy nieliczne informacje. O miejscowości nie wspomina Jerzy Horwat w pracy „Księstwo opolskie i jego podziały do 1532 r.”, ani Idzi Panic w książce „Historia osadnictwa w księstwie opolskim we wczesnym średniowieczu”. Na stronie gminy Leśnica znajduje się informacja, że pierwsza wzmianka źródłowa o Czarnocinie pochodzi z 1485 roku. Natomiast Marek Gaworski podaje, iż pierwsza informacja o miejscowości sięga 1324 r., kiedy to wymieniony w dokumencie był Hannus z Czarnocina. W dwóch książkach Marka Gaworskiego („Zamki, pałace i dwory ziemi strzeleckiej” i „Zamki, pałace i dwory Opolszczyzny. Podróż w nieznane”) można znaleźć najwięcej wiadomości o dziejach Czarnocina. W średniowieczu wioska należała do rodu Strzelów, posiadającego wolne wójtostwo w pobliskiej Leśnicy, a następnie weszła w skład strzeleckich dóbr zamkowych. Właściciele strzeleckiego majątku najprawdopodobniej w dziewiętnastym stuleciu wznieśli w Czarnocinie zamek myśliwski. Z pierwszej połowy XX w., dzięki księgom adresowym, posiadamy większą ilość informacji na temat miejscowości. W 1905 r. majątek w Czarnocinie liczący 508 ha dzierżawił od Mortimera von Tschirschky-Renard Pan Bürde. Siedem lat później posiadłość powiększoną do 777,5 ha, wchodzącą w skład fideikomisu Wielkie Strzelce, należącego do Karla von Brühl-Renard, dzierżawił Ernst Bürde (ten sam co w 1905 r.?). Ernsta Bürde jako dzierżawcę wymienia jeszcze księga z 1921 r. Następnie majątek czarnociński liczący 791,5 ha dzierżawili: Józef Daniel (1930 r., od Jerzy von Schliessen-Renard) i Grzegorz Robrecht (1937 r., od Wolfganga zu Castell-Castell). Po drugiej wojnie światowej wraz z resztą dóbr strzeleckich posiadłość w Czarnocinie została znacjonalizowana. W zamku myśliwskim urządzono mieszkania. Budynek w znacznym stopniu przebudowano, pozbawiając go wieży i ozdobnych detali architektonicznych. Obecnie obiekt w dalszym ciągu pełni funkcje mieszkalne, można go zobaczyć tylko z zewnątrz.
Zamek myśliwski
Budynek pochodzący z XIX w., murowany z cegły, potynkowany, wzniesiony na rzucie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacjowy, nakryty dwuspadowym dachem. Fasada trzyosiowa, z reliktem dawnej wieży, w formie centralnego ryzalitu. Budynek pozbawiony cech stylowych, obecnie niestety bardziej przypomina niewielki blok niż zabytek.
Zabytki w Czarnocinie
Do rejestru zabytków nie wpisano żadnego obiektu w miejscowości. W pobliżu Czarnocina w 1997 r. utworzono dwa rezerwaty leśne: „Boże Oko” i „Grafik”. Czarnocin nazywany również Śląską Szwajcarią warto odwiedzić przede wszystkim ze względu na walory krajobrazowe.
Informacje praktyczne i dojazd
Dojazd komunikacją publiczną do Czarnocina zapewniają autobusy PKS, kursujące między innymi z Kędzierzyna-Koźla, Leśnicy, Strzelec Opolskich i Zdzieszowic (przystanek Czarnocin Las). Ze względu na największą liczbę połączeń proponuję dojazd przez Strzelce Opolskie, do których można bez problemu dojechać pociągiem z Gliwic. Podróżującym samochodem proponuję jechać z Gliwic autostradą A4 w kierunku Wrocławia do węzła Olszowa, następnie DK 426 w kierunku Zalesia Śląskiego, a później w prawo w lokalną drogę prowadzącą do Czarnocina. Dawny zamek myśliwski znajduje się na niewielkim wzgórzu na końcu miejscowości. Odległość: w jedną stronę około 35 km. Samochód można zaparkować blisko budynku.
Damian Dąbrowski,
Luty 2011 r.