Powiat namysłowski, gmina Domaszowice
(nazwa niemiecka: Steinersdorf, Kreis Namslau)
Rys historyczny i stan obecny:
Pierwsza wiadomość o Siemysłowie pochodzi z „Księgi uposażenia biskupstwa wrocławskiego”, datowanej na około 1300 r. W dokumencie z 1353 r. pojawia się wzmianka o istnieniu w miejscowości parafii. Niewielka ilość informacji na temat Siemysłowa uniemożliwia przedstawienie jego historii. W dokumentach z połowy XV w. wzmiankowany był Henryk Stwolenski z Siemysłowa. Następnie w źródłach z początku XVI w. pojawiają się Piotr Danwitz zwany Siemyslowski i jego brat Jan z Siemysłowa, być może synowie Henryka. W 1558 r. właścicielem miejscowości był jeszcze jeden przedstawiciel tej rodziny, Jan Danwitz zwany Stwolinskim. Siemysłów prawdopodobnie już w XVI w. dzielił się na dwa majątki. Z miejscowości pochodziła rodzina Beer von Steinersdorf, występująca w księgach ziemskich księstwa opolsko – raciborskiego w szesnastym i siedemnastym stuleciu. Między innymi w 1551 r. wzmiankowany był Wolff von Beer z Siemysłowa, małżonek Marii von Emberg z Sowczyc. W XVII w. Mały (Górny) Siemysłów należał do Alberta von Saurma, a Duży Siemysłów był własnością Małgorzaty Kottulinskiej. Część miejscowości w rękach rodziny von Saurma pozostała do XIX w. Właściciele drugiego majątku zmieniali się często. Jeden z nich, niejaki Wenke, wzmiankowany był w 1795 r. Prawdopodobnie zbudował on w Siemysłowie rezydencję zwaną w pierwszej połowie XX w. dworem Wenkego. Fotografie tego nie istniejącego zabytku można zobaczyć na stronie:
http://www.siemyslow.pl/historia.html (dostęp: 10.07.2010r.)
Przedstawiają one skromny budynek, wzniesiony na planie prostokąta, zapewne z cegły, potynkowany, podpiwniczony, dwukondygnacjowy, nakryty płaskim dachem. W elewacji frontowej wejście poprzedzał ganek kolumnowy, w elewacji bocznej taras. W narożniku znajdowała się dwukondygnacjowa cylindryczna wieża, wtopiona w bryłę budynku. Elewacje artykułowały wydatne gzymsy i otwory okienne z prostokątnymi nadokiennikami.
Brak informacji o losach zabytku po 1945 r. pozwala tylko snuć domysły. Dwór w Siemysłowie został zniszczony przez wojska radzieckie podczas działań wojennych w 1945 r., bądź też przez działania miejscowego PGR-u w Polsce Ludowej. Do naszych czasów przetrwał jedynie otaczający go park krajobrazowy. Od wielu lat zaniedbywane założenie parkowe przypomina dzisiaj zdziczały las i niestety nie przedstawia większej wartości przyrodniczej. W pobliżu parku znajdują się wykorzystywane zabudowania gospodarcze dawnego folwarku i kościół parafialny p.w. Wszystkich Świętych. Świątynia wzniesiona w 1824 r., posiadała cenne barokowe wyposażenie, pochodzące ze starszego kościoła. Niestety uległo ono zniszczeniu w wyniku pożaru w 1989 r. Kościół w Siemysłowie wpisano do rejestru zabytków 05.02.1966 r., pod nr rej.: 1107/66.
Informacje praktyczne i dojazd:
Dojazd komunikacją publiczną do Siemysłowa jest niestety mało realny. Podejmując próbę takiej wycieczki w pierwszej kolejności należy dotrzeć do Namysłowa, najlepiej pociągiem z Katowic lub Tarnowskich Gór, z przesiadką w Kluczborku, następnie z Namysłowa do Kowalowic kursują autobusy PKS. Autobusy te jeżdżą rzadko (6 kursów) i tylko w dni robocze. Podróżującym samochodem proponuję jechać z Gliwic autostradą A4 w kierunku Wrocławia do węzła Nogawczyce, następnie DK 88 do Strzelec Opolskich i dalej DK 94 do Opola. Z Opola w kierunku Namysłowa do miejscowości Pokój najkorzystniej jechać DK 454. Dalej proponuję podróżować lokalnymi drogami przez miejscowości: Domaradz, Fałkowice, Zbica, Starościn. W Siemysłowie należy skręcić w lewo, w drogę prowadzącą do kościoła. Odległość: w jedną stronę około 120 km. Na miejscu samochód można zostawić na poboczu drogi.
Damian Dąbrowski,
Lipiec 2010 r.
