Powiat milicki, gmina Milicz
(nazwa niemiecka: Woidnikowe Nieder, od około 1890r. Wiesenthal, Kreis Militsch)
Właścicielami majątku w Wodnikowie Górnym byli między innymi: rotmistrz von Kärsten (1845r.), porucznik, a następnie kapitan von Unruh (1856r., 1866r.), Sophie von Unruh, z domu hrabina von Unruh (1872, 1876r.), Alexander Bater (1886, 1894r.), starszy ziemski E. Schrape (od 1899r., przynajmniej do 1921r.), wdowa Pani Ernestine Schrape z domu Kute (1926, 1937r.). Najpóźniej od 1926r. w imieniu Pani Ernestine Schrape z domu Kute gospodarstwem zarządzał Heinrich Schrape. Po drugiej wojnie światowej majątek w Wodnikowie Górnym przeszedł na własność państwa polskiego. Dwór w miejscowości przeznaczono na ośrodek wczasowy. W latach 1985-1987 przeszedł on generalny remont. W 2009r. dawna rezydencja w dalszym ciągu należała do Skarbu Państwa i mieścił się w niej ośrodek wczasowy policji. Na ogrodzeniu otaczającym park brak informacji o stanie własnościowym. Być może obiekt pozostaje nadal w gestii policji.
W 1886r. dobra rycerskie w Wodnikowie Górnym liczyły 309ha powierzchni, w tym 259ha pól uprawnych, 20ha łąk, 25ha lasów, 5ha parku, dróg i podwórzy gospodarczych. W 1937r. ich powierzchnia wynosiła 275ha, 202,5ha pól uprawnych, 16ha łąk, 2,5ha pastwisk, 40ha lasów, 5ha parku i ogrodu, 9ha dróg i podwórzy gospodarczych.
Dwór
Rezydencja w Wodnikowie Górnym była wzmiankowana wraz z folwarkiem w 1845 roku. Dwór o cechach barokowych i klasycystycznych, murowany z cegły, potynkowany, założony na planie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, nakryty dachem czterospadowym, z nowszymi powiekami. Fasada dziewięcioosiowa, z centralnym trzyosiowym ryzalitem mieszczącym główne wejście, poprzedzone niewielkim tarasem ze schodami. Podzielony za pomocą pilastrów ryzalit wieńczy trójkątny przyczółek. Elewacje dworu odnowione, zachowały podziały wykonane za pomocą pilastrów, lizen i gzymsów. Zabytek otacza zadbany, ogrodzony park krajobrazowy. W pobliżu zachowane pozostałości zabudowań dawnego folwarku.
Zabytki w Wodnikowie Górnym
Do rejestru zabytków w Wodnikowie Górnym wpisano zespół dworski (5.04.1993r., nr rej.: 680/W): dwór i park.
Informacje praktyczne i dojazd
Dojazd komunikacją publiczną do Wodnikowa Górnego zapewniają rzadko kursujące autobusy PKS z Milicza, Trzebnicy i Wrocławia. Ze względu na trudności ze znalezieniem przesiadki nie polecam tego sposobu dojazdu. Podróżującym samochodem proponuję jechać z Gliwic autostradą A4 w kierunku Legnicy do węzła Nowa Wieś Wrocławska (Wrocław Południe), następnie autostradową obwodnicą Wrocławia (A8) i DK5 do Trzebnicy. Z Trzebnicy najlepiej wyjechać DK15 w stronę Krotoszyna. W Cieszkowie z tej ostatniej trasy należy skręcić w prawo w lokalną drogę (ul. Kościuszki) prowadzącą przez Siemianów do Wodnikowa Górnego. Dwór wraz z parkiem znajdują się na końcu miejscowości, na prawo od drogi do Ostrowąsów. Odległość: z Gliwic w jedną stronę około 265km. Samochód trzeba zostawić na poboczu głównej drogi.
Damian Dąbrowski,
Maj 2012 r.
